بررسی نقش سرمایه اجتماعی در نوآوری سازمانی در واحدهای r&d شرکت های تولیدی شهرک صنعتی

در کسب و کار پویای امروز، به دلیل ظهور سه روند عمده رقابت شدید بین المللی، بازارهای گسسته و تکنولوژی درحال تغییر، شاهد طرح بیش از پیش موضوع نوآوری هستیم. روندهای مذکور، علاقه صاحبنظران حوزه کسب و کار را به توجه شگرف و جستجو در مفهوم سرمایه اجتماعی به مثابه عامل حیاتی در ارتقای سطح عملکرد سازمان و پیش آیند خلق مزیت رقابتی مبتنی بر نوآوری جلب کرده است. با این حال، کمتر پژوهشی سرمایه اجتماعی و نوآوری سازمانی را به صورت توامان بررسی نموده است؛ از این رو غایت مطالعه حاضر، بررسی چگونگی نقش آفرینی سرمایه اجتماعی و ابعاد آن در گرایش به نوآوری سازمانی است. روش شناسی پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بوده و جامعه آماری شامل کلیه شرکت های تولیدی دارای واحد 1r&d شهرک صنعتی رشت در سال 1392 می باشد که جمعأ 15 شرکت را در بر می گیرد و ابزار گردآوری داده ها و اطلاعات شامل دو پرسشنامه سنجش سرمایه اجتماعی و نوآوری سازمانی است که به دلیل محدود بودن جامعه آماری پرسشنامه میان تمام اعضای جامعه توزیع شد که از 45 پرسشنامه توزیع شده در مجموع 40 پرسشنامه کامل دریافت گردید.که اعتبار آن ها با روش آلفای کرونباخ به ترتیب 0.921 و 0.841 تعیین شده و به منظور بررسی رابطه بین هر یک از اجزای سرمایه اجتماعی و نوآوری سازمانی از ضریب همبستگی اسپرمن استفاده شده است. نتایج مطالعه، حاکی از آن است که بین ابعاد ساختاری، شناختی و رابطه ای سرمایه اجتماعی و نوآوری سازمانی رابطه معنی داری وجود دارد و همچنین بین ابعاد فنی، فرآیندی و اداری نوآوری سازمانی و سرمایه اجتماعی نیز رابطه معنی داری وجود دارد.